جدول جو
جدول جو

معنی حسن اصطخری - جستجوی لغت در جدول جو

حسن اصطخری
(اِ طَ)
حسن بن احمد بن زید بن یا یزید بن عیسی، مکنی به ابوسعید، به شیخ شافعیه معروف و در عصر الراضی بالله میزیست. (244- 328 هجری قمری) او راست: الاقضیه. الشروط و الوثائق. الفرائض الکبیر. المحاضر و السجلات. و رجوع به ابوسعید و حسن، و ریحانه الادب و نامۀ دانشوران ج 5 ص 49 و ابن خلکان ج 1 ص 141 و فهرست ابن الندیم ص 300 و طبقات الشافعیه ج 2 و انساب سمعانی و تاریخ الخلفا ص 261 و اسماءالمؤلفین ج 1 ستون 269 شود
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حَ سَ نِ اِ تَ)
ابن احمد بن زید بن عیسی بن فضل، فقیه بغدادی شافعی (244- 328 هجری قمری). او راست: ’ادب القاضی’، ’الجامع فی الحساب’، ’شرح جبر و مقابلۀ شجاع’، ’شرح المستعمل’لابی الحسن الضریر و ’الاقضیه’، ’الشروط و الوثائق و المحاضر و السجلات’ و ’الفرائض’. (نامۀ دانشوران ج 5 ص 49) (هدیهالعارفین ج 1 ص 269) (اعلام زرکلی چ 1 ص 221)
لغت نامه دهخدا
(اِ طَ)
ابوالحسن علی بن سعید اصطخری. (322- 404 هجری قمری / 934- 1013 میلادی) از قضات و شیوخ و مشاهیر معتزله بود. او راست تصانیفی در رد بر باطنیه.
لغت نامه دهخدا